19/12/11

empecé a encontrar el sol hurgando el cielo...

Ya estoy aquí querido Blog... si ya lo sé... ha pasado mucho tiempo. Supongo que también he pasado mucho tiempo huyendo de mi misma y de mis verdades y por eso no te escribía, escribirte a ti es escribirme a mi y a los demás (!qué terror!)
La verdad es que ha cambiado todo mucho...
Desde que decidí "romper con todo" voy haciendo... y poco a poco voy siendo, esto último me está costando más de lo que pensaba, reconstruirme no es fácil, encontrarme como naranja única e irrepetible tampoco...
Ésta semana la encaro diferente, algo de dentro me nace con más fuerza, espero que poco a poco vaya sintiendo más mía la canción que cada día me pongo por las mañanas (a parte de la de "Buenos días mundo!")


Empecé a quererme más en vez de echarte más de menos,
empecé a encontrar el sol hurgando el cielo...
hacerme un alto, llegué más lejos
saliendo a flote izando el viento
y achicando el corazón

volví a dejarme querer
volví con ganas de volver
volví a entender que todo empieza donde acaban mis pies
volví a dejarme soñar
volví sin miedo y sin dudar

y otra vez, otra vez
todo es empezar...

Mientras quede algo de mi ningún lugar esta prohibido
empecé a escuchar la voz de mis latidos
volé más alto, llegué mas lejos
me puse a flote izando el viento
y achicando el corazón (...)

Obviamente de mi queridísima Rosana (L)!!!

Y nada ya te iré contando... espero visitarte con mayor frecuencia, esto querrá decir que empiezo a no "huir a ninguna parte" ;)

__________________________________________________________

Momentazos del día de hoy:
- Abrazo de Xavi
- Café-merendola con Mónica

Momento agri-dulce:
- Acabar "Cartas para Claudia" de Bucay

Ilusiones:
- el "gracias Laura" de Santiago Segura
- Ganar el concurso de Delicades esta semana
- Retomar este blog ;)!

28/1/10



Tinc ganes de marxar,
marxar ven lluny d’aquí,
lluny de tot aquest soroll que ens mareja el cap
i ens espanta el cor.
Ven lluny,
on tu i jo puguem desliurar-nos de les mans que ens ofeguen
i puguem per fi sentir la llibertat
d’aquest amor que tant ens batega.

5/10/08

3!

Només volia dir-te nosaltres!


8/7/08

Por - Els pets!

em sents...
aixeques la mirada i en aquell precis instant
tot es tant plàcid i tan clar
que em venen ganes de cridar;

res no m`espanta!


">

21/6/08

aix...

Parece que me gusta complicarme la vida...

17/6/08

inevitable

No ho puc evitar...et trobo a faltar.
Mileres de tonteries em recorden a tu...
Suposu que el temps borra ferides...

14/6/08

Me haces crecer - Marcela Gandara

Me recuerdas tus pensamientos, para mi son de bien,
nunca me dejas, siempre estás.



">

9/6/08

A día de hoy...

Me acuerdo aun de esas palabras “ transmetali tot el que saps Laureta”… y sonrió!
Ara tres meses que empezó todo y mañana por fin sale del hospital… durante este tiempo… ha habido lloros, sustos gordos, pequeñas alegrías y momentos compartidos…
A parte de esto, si antes me quejaba de “falta de…” durante este tiempo he notado mi corazón latir con intensidad…
Sabía que las cosas eran difíciles…pero a pesar de eso me gustaba la sensación de sentirme luchadora, luchar por el amor! La verdad es que estar a corazón abierto (como decimos las lucecitas del 137) es un camino difícil…este tiempo lo he estado a mas no poder, me puesto el corazón en la mano y se lo he enseñado por dentro y por fuera, mis agujeritos, mis tiritas, mis coronas… le he sido transparente. Soy yo así, porque ocultarme tras un disfraz para gustar?
Al final…ha querido darme la espalda. Quizás sea su miedo…quizás sea yo…
Ahora a ponerle otra tirita a mi corazón y a cerrar un poquito mis puertas asta que otro corazón me vuelva a dar un timbrazo para que abra.

Hoy con mas energia!

14/5/08

....:S

Parece que Martes 13 se esta alargando...

7/5/08

Boooom!

Hoy explosión…hacia mucho que no tenia uno de mis pequeños ataques… desde el superestress de 2º de Bachillerato…
Cansancio
Preocupación
Acumulación de cosas que hacer
Gilipolleces o gilipollas
Falta de…

Que acabe pronto…